Ik ben bang om ieder moment gearresteerd te worden
onterecht beschuldigd te worden van een misdrijf
ik voel me zo opgelaten dat ik ga blozen
dit wordt beschouwd als de ultieme bekentenis
Ik ben bang om zo bang en boos te worden
dat ik uiteindelijk tot razernij en waanzin verval
ik ben bang om echt gek te worden
en daar dan niet meer uit te komen
ik ben bang geraakt te worden door maatschappelijk onrecht
waar ik niet tegen opgewassen ben
Mijn angst is groter dan ik kan overzien
de angst overweldigt me
ik kan er niet meer omheen kijken
zo groot is mijn angst
ik raak mijn zicht op de realiteit kwijt
ik kan de toekomst niet meer zien
ik raak in verwarring
Ik ben bang om verstoten te worden
denk aan zwerven op straat en huiver
ik ben bang om door iedereen in de steek gelaten te worden
alleen en zonder kracht om deze eenzaamheid te dragen
De angst hangt achter me
kijkt mee over mijn schouders
ik voel me weerloos
ontlopen lijkt zinloos
ik kan er net zo goed aan toegeven
De angst is een woeste zee met torenhoge golven
is zie haar opdoemen in de verte
ik wil me omdraaien en vluchten
maar ben overweldigd door het uitzicht
ik kan niet anders dan naar de zee toelopen
Ik laat de branding over me heen spoelen
weet me amper staande te houden
waarom is een raadsel maar ik ga niet weg
Het is niet de uitdaging
het is een moedeloos geloven in mijn lot
ik kan mijn rug niet rechten
ik heb geen innerlijke kracht
om weerstand aan te ontlenen
ik mis iedere vorm van daadkracht
om me te verzetten of te vluchten
Ik ben slachtoffer en wacht
gebukt en gebogen wacht ik tot het overgaat
of over me gaat
Grote Dromer